Αριάδνη: η ετυμολογία του ονόματος σημαίνει την πολύ αγνή (Αριάδνη > Αριάγνη > Άρια+Αγνή). Ο λεξάριθμος του είναι 9. Τώρα, το αρχαίο story είναι λίγο-πολύ γνωστό. Ήταν κόρη του Μίνωα, την είδε ο Θησέας και την καψουρεύτηκε, μετά αυτός μπήκε στο λαβύρινθο, αυτή τον βοήθησε με τον περιβόητο μίτο της και τα τοιαύτα.
Αριάδνη λένε την καλύτερη μου φίλη. Βέβαια, ο όρος ''καλύτερη φίλη'' μου φαίνεται πολύ γυμνασιακός. Ακόμη χειρότερα, το ''κολλητή''. Ωστόσο, εντάξει, δε ξέρω πως αλλιώς να το θέσω. Είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου; Meh. Γάμα το. Είναι η καλύτερη μου φίλη.
Γράφω αυτή την ανάρτηση (παρεμπιπτόντως, χάθηκα λίγο λόγω εξεταστικής, ατελείωτων parties και μιας κουλής ερωτικής ιστορία, αλλά , guess what, I'M BAAACK ) με αφορμή τη γιορτή της που πέρασε και που δεν ήξερα καν πως υπήρχε-για να'μαι ειλικρινής. Λοιπόν, καταρχήν και κατά τη γνώμη μου, σαν όνομα το ''Αριάδνη'' είναι υπέροχο και επίσης, νιώθω πως στη συγκεκριμένη κοπέλα ταιριάζει απολύτως. Το δεύτερο όνομά της νομίζω πως δεν υπήρχε καν ποτέ για μένα γιατί δε θεωρώ πως της ταιριάζει και μου φαίνεται και πολύ μικροαστικό για την ύπαρξή της (δεν μπαίνω καν στο κόπο να το αναφέρω) , αλλά το Αριάδνη είναι το κάτι άλλο: ποιητικό, αέρινο, με μία εσάνς νοσταλγίας (έμφαση στη χρήση του ''εσάνς'', παρακαλώ) και συγχρόνως, μπερδεμένο λόγω της ιστορίας με τον μίτο που λέγαμε.
Ντάξει. Τι να πρωτοπώ γι'αυτή την κοπέλα; Έχω πει ήδη πολλά και στην ίδια και στους άλλους. Απλώς, ίσως το πιο βασικό είναι ότι νιώθω πραγματικά, πολύ τυχερή που βρίσκεται στη ζωή μου, με όποιον τρόπο και αν βρίσκεται. Νομίζω ότι την αγαπάω, ότι την εκτιμάω και ότι ώρες-ώρες, την αντιπαθώ όσο ελάχιστους ανθρώπους στην παρούσα φάση. Η συχνότητά της είναι τελείως διαφορετική από τη δικιά μου και πολλές φορές δυσκολεύομαι να την πιάσω, αντιστοίχως κι εκείνη να πιάσει τη δική μου. Αυτό δεν είναι ούτε καλό, ούτε εύκολο, αλλά δε θα μπορούσα να πω πως για μένα τουλάχιστον δεν αξίζει και τον κόπο.
Και ok. Ίσως να τη γουστάρω τόσο σαν άτομο γιατί είναι "φευγάτη" με έναν τρόπο αλλιώτικο από το δικό μου. Κι είναι με τις φάσεις της. Πότε προγραμματίζει τη ζωή της με έναν τρόπο απόλυτο και σχεδόν "γερμανικό", θα'λεγα, κι άλλοτε ζει σε απόλυτες χύμα καταστάσεις, σχεδόν συνειδητά. Πότε ξέρει ακριβώς τι θέλει και παλεύει γι'αυτό με θράσος και πότε δείχνει να μη ξέρει τι της γίνεται. Έχει συγκεκριμένες ιδέες και αρχές και πορεύεται βάσει αυτών, γεγονός που το βρίσκω καταπληκτικό. Το ότι είναι ώριμη για την ηλικία της, προσωπικά, δεν μου λέει τίποτα. Το ότι είναι έξυπνη, ταλαντούχα, σαρκαστική και ώρες-ώρες κυνική με κάνουν να την πηγαίνω με χίλια. Κι ίσως να μ'αρέσουν υπερβολικά οι αντιθέσεις της. Οι διπλές της όψεις. Το ότι μία είναι σκύλα και μία, χαζογκόμενα, ας πούμε. Πόσο φιλολογικοί όροι...
Anyway, αντικειμενικά δεν είναι η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ. Ξέρω γω, δεν είναι γλυκούλα, δεν μου κάνει κοπλιμέντα συνέχεια, δεν έχουμε βγει μαζί για να χτυπήσουμε γκόμενους, δε διαβάζουμε cosmopolitan, δεν με'χει στηρίξει σε κάθε ασήμαντο γκομενικό ζήτημα, γκρινιάζει συχνά, μου εκφράζει ανοιχτά τα παράπονά της και ώρες-ώρες δεν μ'αντέχει γιατί μιλάω πολύ, γελάω περισσότερο, κάνω χαζογκομενιές , δε ξέρω τι θέλω και είμαι και εγωίστρια. (ωστόσο, έχω ωραίο χαμόγελο)
Παρόλα αυτά ή ίσως και για όλα αυτά είναι η πιο γαμάτη φίλη που είχα ποτέ. Με έχει στηρίξει ουσιαστικά με πολύ όμορφο τρόπο, μου έχει δώσει ώθηση σε κάποια πράγματα και σε μια περίοδο που η ζωή μου ήταν σκατά μου πρόσφερε άπλετο φως παρά το δικό της σκοτάδι. (τόσο ποιητικό που θα με κοροϊδέψει). Βασικά, αυτό κάνει ακόμα, απλώς η ζωή μου δεν είναι και τόσο σκατά, γενικότερα.
Ελπίζω κι εγώ να την έχω κάνει να γελάσει λίγο, να διασκεδάσει και να της έχω σταθεί σε ορισμένα και να μην είμαι τόσο άχρηστο βάρος στη ζωή της όσο με βρίσκω ώρες-ώρες.
Εύχομαι να είναι σε όλη της τη ζωή σκληροπυρηνική φεμινίστρια, ανήσυχη φύση , να μην κρέμεται από τα αρχίδια κανενός, να διατηρήσει το δυναμισμό της και να χαμογελάει περισσότερο.
Απλώς, την αγαπάω πολύ και τη θέλω στη ζωή μου. Αυτό.
Παίζει να θεωρήσει ότι λέω υπερβολές, αλλά βλάκα, δε λέω.
Αριάδνη λένε την καλύτερη μου φίλη. Βέβαια, ο όρος ''καλύτερη φίλη'' μου φαίνεται πολύ γυμνασιακός. Ακόμη χειρότερα, το ''κολλητή''. Ωστόσο, εντάξει, δε ξέρω πως αλλιώς να το θέσω. Είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου; Meh. Γάμα το. Είναι η καλύτερη μου φίλη.
Γράφω αυτή την ανάρτηση (παρεμπιπτόντως, χάθηκα λίγο λόγω εξεταστικής, ατελείωτων parties και μιας κουλής ερωτικής ιστορία, αλλά , guess what, I'M BAAACK ) με αφορμή τη γιορτή της που πέρασε και που δεν ήξερα καν πως υπήρχε-για να'μαι ειλικρινής. Λοιπόν, καταρχήν και κατά τη γνώμη μου, σαν όνομα το ''Αριάδνη'' είναι υπέροχο και επίσης, νιώθω πως στη συγκεκριμένη κοπέλα ταιριάζει απολύτως. Το δεύτερο όνομά της νομίζω πως δεν υπήρχε καν ποτέ για μένα γιατί δε θεωρώ πως της ταιριάζει και μου φαίνεται και πολύ μικροαστικό για την ύπαρξή της (δεν μπαίνω καν στο κόπο να το αναφέρω) , αλλά το Αριάδνη είναι το κάτι άλλο: ποιητικό, αέρινο, με μία εσάνς νοσταλγίας (έμφαση στη χρήση του ''εσάνς'', παρακαλώ) και συγχρόνως, μπερδεμένο λόγω της ιστορίας με τον μίτο που λέγαμε.
Ντάξει. Τι να πρωτοπώ γι'αυτή την κοπέλα; Έχω πει ήδη πολλά και στην ίδια και στους άλλους. Απλώς, ίσως το πιο βασικό είναι ότι νιώθω πραγματικά, πολύ τυχερή που βρίσκεται στη ζωή μου, με όποιον τρόπο και αν βρίσκεται. Νομίζω ότι την αγαπάω, ότι την εκτιμάω και ότι ώρες-ώρες, την αντιπαθώ όσο ελάχιστους ανθρώπους στην παρούσα φάση. Η συχνότητά της είναι τελείως διαφορετική από τη δικιά μου και πολλές φορές δυσκολεύομαι να την πιάσω, αντιστοίχως κι εκείνη να πιάσει τη δική μου. Αυτό δεν είναι ούτε καλό, ούτε εύκολο, αλλά δε θα μπορούσα να πω πως για μένα τουλάχιστον δεν αξίζει και τον κόπο.
Και ok. Ίσως να τη γουστάρω τόσο σαν άτομο γιατί είναι "φευγάτη" με έναν τρόπο αλλιώτικο από το δικό μου. Κι είναι με τις φάσεις της. Πότε προγραμματίζει τη ζωή της με έναν τρόπο απόλυτο και σχεδόν "γερμανικό", θα'λεγα, κι άλλοτε ζει σε απόλυτες χύμα καταστάσεις, σχεδόν συνειδητά. Πότε ξέρει ακριβώς τι θέλει και παλεύει γι'αυτό με θράσος και πότε δείχνει να μη ξέρει τι της γίνεται. Έχει συγκεκριμένες ιδέες και αρχές και πορεύεται βάσει αυτών, γεγονός που το βρίσκω καταπληκτικό. Το ότι είναι ώριμη για την ηλικία της, προσωπικά, δεν μου λέει τίποτα. Το ότι είναι έξυπνη, ταλαντούχα, σαρκαστική και ώρες-ώρες κυνική με κάνουν να την πηγαίνω με χίλια. Κι ίσως να μ'αρέσουν υπερβολικά οι αντιθέσεις της. Οι διπλές της όψεις. Το ότι μία είναι σκύλα και μία, χαζογκόμενα, ας πούμε. Πόσο φιλολογικοί όροι...
Anyway, αντικειμενικά δεν είναι η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ. Ξέρω γω, δεν είναι γλυκούλα, δεν μου κάνει κοπλιμέντα συνέχεια, δεν έχουμε βγει μαζί για να χτυπήσουμε γκόμενους, δε διαβάζουμε cosmopolitan, δεν με'χει στηρίξει σε κάθε ασήμαντο γκομενικό ζήτημα, γκρινιάζει συχνά, μου εκφράζει ανοιχτά τα παράπονά της και ώρες-ώρες δεν μ'αντέχει γιατί μιλάω πολύ, γελάω περισσότερο, κάνω χαζογκομενιές , δε ξέρω τι θέλω και είμαι και εγωίστρια. (ωστόσο, έχω ωραίο χαμόγελο)
Παρόλα αυτά ή ίσως και για όλα αυτά είναι η πιο γαμάτη φίλη που είχα ποτέ. Με έχει στηρίξει ουσιαστικά με πολύ όμορφο τρόπο, μου έχει δώσει ώθηση σε κάποια πράγματα και σε μια περίοδο που η ζωή μου ήταν σκατά μου πρόσφερε άπλετο φως παρά το δικό της σκοτάδι. (τόσο ποιητικό που θα με κοροϊδέψει). Βασικά, αυτό κάνει ακόμα, απλώς η ζωή μου δεν είναι και τόσο σκατά, γενικότερα.
Ελπίζω κι εγώ να την έχω κάνει να γελάσει λίγο, να διασκεδάσει και να της έχω σταθεί σε ορισμένα και να μην είμαι τόσο άχρηστο βάρος στη ζωή της όσο με βρίσκω ώρες-ώρες.
Εύχομαι να είναι σε όλη της τη ζωή σκληροπυρηνική φεμινίστρια, ανήσυχη φύση , να μην κρέμεται από τα αρχίδια κανενός, να διατηρήσει το δυναμισμό της και να χαμογελάει περισσότερο.
Απλώς, την αγαπάω πολύ και τη θέλω στη ζωή μου. Αυτό.
Παίζει να θεωρήσει ότι λέω υπερβολές, αλλά βλάκα, δε λέω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου